Kitaplığımda yer alan bir kitap olarak Simlâ Sunay'ın içbahçe kitabını seçtim ve başladım.
Açıkçası kitabı kişisel gelişim kitabı olarak değerlendirerek almıştım ama tahmin ettiğim gibi bir kitap değilmiş başlamışken devamını getirdik.
Kitabı okudukça güzeldi bölüm bölüm ancak yazarın dini konulardaki bir iki eleştirisini görünce hoşuma gitmese de devamını getirdim.
Kitapta yazarın aktardığı şu sözü gerçekten çok sevdim; ustaca bir söz tebrik ediyorum;
"Sustuğum için ama sustuğum için sustuğumu bile bilemeyeceksin."
Okumak güzeldir diyorum inşallah daha kitaplar okumak üzere tekrardan kitap okumaya merhaba diyor ve kitap hakkında İnternet üzerinde ki paylaşımları sizlerle paylaşıyorum;
“Bir gün bir saka giriyor içeri. Nasıl çıkacağını bilemiyor kuş. Camlara vurup vurup duruyor. Dayanamayıp çıkıyor avluya. Bir kaç cam açıyor, açılabilenleri, ulaşabildiklerini. Kuş her keresinde kapalı olan cama gidip gagayı tosluyor. Kanat çırpınışları yankılanıyor boşlukta. Daha çok ürkmesin diye yazıhaneye geri dönüyor. Sonra bir bakıyor kuş gitmiş. O yazmaya daldığı bir anda açtığı camı buluvermiş. Şimdi o mu kurtardı kuşu yoksa kuş kendi mi kurtuldu bilmiyor. Kuş kalsaydı bir içbahçe olurdu bu avlu.”
İçbahçe, bazen kocaman bir kulak, bazen kocaman bir göz, bazen de bir sağduyunun sesi...
İnsanı bir mengene gibi içine alan ruhsuz kentler, betondan kuleler, önsüz evler. Yeşilin olmadığı, rüzgârın keyifle esemediği, güneşin artık eskisi gibi kardeşçe ısıtmadığı bir dünyaya “hayır” diyor Simlâ Sunay, İçbahçe’de. Belki de en çok bir “bahçe” özlemi siniyor metinlere, bir ağrı gibi, onulmaz bir sızı gibi. Kendimize ördüğümüz hapishanelerimizde, her geçen gün doğadan ve kendimizden nasıl da kopup, bir yaprak gibi solup gittiğimizi hatırlatıyor en çok.
ISBN : 6054849093
Baskı Sayısı : 1. Baskı
Dil : TÜRKÇE
Sayfa Sayısı : 131
Cilt Tipi : Karton Kapak
Kağıt Cinsi : Kitap Kağıdı
Boyut : 12.5 x 19.5 cm